مَنْ جّاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ اَمْثالِهَا ^a هر بند و گشادی که بتو باز بسته بود تا تو عمل نکردی کجا گشاده شد. کدام قفل دیدی که از خود باز شد آنها که باختیار تو نبود ماخود آنرا می گشادیم چنانک طبقۀ زمین را گشادیم و نبات بیرون آوردیم بی خواست تو. اکنون تو جهد می کن که تا یک در خیر بر خود می گشادی ¹ تا ما ده در خیر بر تو بگشاییم و نیاز و اخلاصت می بدهیم از پوست بگوشت رو و از گوشت بخون رو و از خون بشیر رو و از شیر بآب حیوة و عرصه غیب رو آخر چوبخاک فرو می روی بآبی می رسی و اگر درین راه بروی هم بملکی و بدولتی برسی آخر تو از عالم غیب و از آن سوی پرده بدین سوی پرده آمدی و ندانستی که چگونه آمدی باز ازین پرده بدان سوی پرده روی چه دانی که چگونه روی. آنگاه که نواله ² کالبدت را می پیچیدند از سمع و بصر و عقل و قدرت و تمیز تو ندانستی که چگونه پیچیدند چون باز گشایند چه دانی که چگونه گشایند عقل و تمیز و قدرت ترا بچاپکی صنع از آن عالم بر می کشیدند تو چه دانی که چگونه کشیدند باز اگر در همان دریا غرق کنند تو چه دانی که چگونه غرق کنند. شما چه دانید حکمهای الله را آخر این دانها را که می کارید هیچ می دانید که از کجا آورده ایم. و یا دانید که چگونه سبز و بلند می گردانیم و آن دانها را چگونه رنگ و سبزیش می دهیم و آبدارش می کنیم همین می گوییم که شما می اندازید تا ما برهان می نماییم نیز تخم آن جهانی را از خیرات تو می انداز تا ما برهان می نماییم و آن دانه شفتالو را که بدان سختی است آنرا فرسوده کنیم. باز چون شکل کالبد تو پوسیده گردانیم آن پوست تنک را از وی بکشیم و آن دل سپید را سبز گردانیم. اکنون همه کار از دل تو می روید پوست آن دانه می باید تا آن مغز را در عمل آریم هر چند که پوست را بی کار و پوسیده می گردانم نیز اگر کالبد تو نبودی از مغزت چیزی نرستی پس تو نیز کالبد ترا در راه مجاهده ما