p.128
فصل ٨٩
می اندیشیدم که مخلوق را بالله چوجنسیّت نباشد چگونه بالله انس گیرد و خوش شود و بیارامد الله الهام داد که چون مخلوق از موجدست و آن منم چگونه انیس نباشم آخر اگر وجود با ایجاد نیارامد چگونه در وجود آید و چگونه با او آسیب دارد آخر باشِش وجود با ایجاد نبود باچه خواهد بود چو ارادتم و فعلم و صفتم و خلقم و رحمتم بمخلوق پیوسته باشد موانست با من نباشد با که باشد آخرنه این همه شهوتها و عشقها و موانستها از منست و از آفرینش منست پس چگونه با من انس
|
p.129
نباشد چوانس از فعل منست همۀ کلمات دوستان و راز گفتن ایشان و مُماسّۀ ایشان و مصاحبت ایشان من هست میکنم پس هست را با هست کننده چگونه آرام نباشد و با کی خواهد موانست بودن که دایم ماند جز بامن اکنون ذکر میگوی و با الله و با صفات او انیس می باش و قرآن میخوان و حقیقت انس را مشاهده می کن اَللهُ لَا اِلٰهَ اِلَّاهُوَ
a
چون نفاذ مشیّت هیچکس را نیست جز الله را و من خواستۀ آن خواستم خواست را با خواهنده چگونه انس نباشد اَلْحَیُّ
a
چون زنده دایم است چگونه بازنده انس نباشد اَلْقَیُّوْمُ
a
همه روزگار ترا میسازد و تصرفات ترا راست میدارد چگونه ترا با او سخن و راز و انس نباشد لَاتَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَانَوْمٌ
a
چو هیچ زمان بی خبر نباشد چگونه حال خود را با وی عرضه نتوانی داشتن عاشقان بیدار باشند مگر تو معشوقۀ که خفتۀ اکنون وجود تو چون شاخ ریحان در دست الله است همه شکوفهای شهوت و برگهای رازت با الله باید که باشد (والله اعلم).
|
p. 129
a
. قرآن کریم، سورۀ ٢، آیۀ ٢٥٥.
|
