سؤال کردند که مؤمن زندانی است چگونه خوشدل باشد گفتم چو صدّیق باشد [خوشدل باشد] چون یوسف صدّیق در زندان، وقتی که مؤمن معصیتی می کند و دهانش تلخ میشود که من با چنین معصیتی از الله چگونه مغفرت طمع دارم و چگونه بالله بنیاز و مخاطبه سخنی گویم باید که بدین تلخ شدن و شکسته شدن تن شادمان باشی و رضا بدهی بدین قسمت که الله کرده است که از خوف فراق او تلخ دهان میباشی و تا گِرَوِشی نباشد چرا از عقوبت ترسان باشی و اگر با گستاخی و دلیری بر جنایات، شادمان باشی بر یاد بهشت و لطف و کرم و مغفرت وی، آن گروش و دوستی و اعتقادست کیف ما کان درین روش غم و شادی و شکستگی از جنایات و دلیری بر جنایات دلیل محبّت تست و دلیل اعتقاد تست مر الله را و محبّت تو مر الله را دلیل محبّت الله است. مر ترا یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّوُنَهُ ^a هر کجا که گریه است و خنده است خنده از بهر وصال بلطایف الله است و گریه از بهر فراق از لطایف الله است آدمی بچه چو از خردکی بلند می شود شادمانست از لطایف الله و بوقت کبر سن دژم و گریانست بسبب فراق از لطایف الله، خندان بدو و گریان از فراق او، اکنون اگر خوشی خود را ابدی خواهی ابدی را خدمت کن یعنی اگر در ذکر الله آیی بستان اجزای تو شکفته شود و باغ جان تو در خنده آید و صبای حالت تو وزان شود نظر کن که الله بنفس مبارک خود چگونه در می دمد که اجزای تو در خنده می آید اگر بگویی در دمیدن از لب و دندان باشد پس بگویم که اسباب وزیدن صبا همچون لب و دندان الله است چنانک روح بواسطۀ لب و دندان در دمد الله بلب و دندان اسباب در می دمد و نظر می کن که الله نهال حالت در روح تو