p.131
فصل ٩٢
بَلْ اِدَّارَکَ عِلْمُهُمْ فِی اْلآخِرَةِ بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْهَا بلْ هُمْ منْهَا عَمُوْنَ
a
هر چند با نابینای مادرزاد صفت صور جهان کنی خیره مانده باشد و بدانک او خیره باشد صور جهان نیست نباشد بدانک صفت بهشت و آخرت با تو میگویند و تو خیره میشوی صورت حور عین و سبزه و آب روان نیست نشود من صفت حور می گفتم و جنّات و فرادیس می گفتم پیری از اهل معرفت گفت که درین جهان بدینها مشغولی در آن جهان نیز مشغولی باشد پس چه وقت بالله باز گردند و الله را چه وقت بینند جواب گفتم که روا باشد که حور و قصور و جنّات و سلسبیل و زنجبیل عبارت از احوال دیدن الله باشد که هر باری که ببینی مزۀ دیگریابی اکنون تو معانی را نظر می کن که الله ترا پیوسته چگونه بر کف دست خود و در بر خود میدارد تو خداوند را باش و مصاحب وی باش و با چیزهای دیگر و احوال دیگر بیگانه باش و نظر در مالک خوددار و هرچه خواهی ازو خواه وخود را بوی در مال و چون شیر و انگبین درو آمیز تا همه حور و قصور و خوشی های بهشت را بنقد بیابی و الله را بیابی و سعادت تو آنست که این در بر تو بگشایند که بدانی که الله با توست وَهُوَ مَعَکُمْ اَیْنَما کُنْتُمْ
b
پس الله و صفات الله و قدرت و علم و تصرّف الله از مخلوقات دور نیست چون بحقیقت مصنوع الله است ازین روی بنده را با الله موانست
|
p.132
و مناجات و مشغول شدن تواند بودن و هر چند نظر از این وجه بیش کنی تجلّی الله مر ترا بیش باشد و عظمت الله بر تو نیکتر غالب باشد و عجایب بی نهایت بیش بینی که حقایق هر خلقی را چه رنگ می دهد و چه نوع حیوة بارزانی می دارد و هر یک حیوتی از نوع عالم دیگر اکنون بنگر که لله از حیّز وجود خلقان چه چیزها بیرون می آرد و از آن پرده با تو چه سخن میگوید و چه چیزها بر تو روشن می کند و این افکار و اخطار تو همیشه آسیب می زند بالله و با او آرام می گیرد در سرّا و ضرّا حاصل هر چه هست به الله قایم است چو الله همه اوست (والله اعلم).
|
p. 131
a
. قرآن کریم، سورۀ ٢٧، آیۀ ٦٦.
b
. سورۀ ٥٧، آیۀ ٤ .
|
