p.148
فصل ١٠٥
رَبِّ قَد آتَیْتَنِیْ مِنَ الْمُلْکِ
a
ملک آنست که ربوبیّت را
|
p.149
بدانستم و قرارگاه آنرا ساختم اهل
1
دنیا بظاهر بر رفتن است و بمعنی فرود آمدنست باز قرار بار بوبیّتش ازروی ظاهر فرو رفتن است و بمعنی برآمدنست اهل دنیا عمر دراز را در تحصیل صورتی خرج کردند و در صورت آراسته رفتند و لیکن در اندرون همه جان کندن می بینند و عمر دیگر ندارند تابدان عمر قرارگاهی دیگر ورزند و نتوانند گفتن
2
باخلقان که ما را در اندرون جان کندنست که چون در اندرون باطل باشند و بیرون باطل نمایند بهیچ حسابی بر نیایند وَعَلَّمتَنِیْ منْ تَأْوِیْلِ اْلَاَحادِیْثِ
b
پایان مثلها و کلماترا دانستم که رحمة الله کرا می گویند و لعنة الله کرا می گویند اکنون چون اینرا دانستم در الله نظر کردم دیدم که از الله صد هزار دانش و عجایب دیگر این جهانی و آن جهانی بر من فرو می آید و هر عجبی هیچ نهایتی ندارد و صد هزار گلهای زرد و سرخ و رنگهای گلزارها و مزها و حَوْرا و عَینا و اجرام و اجسام و بوهای خوش چون بوی مشک وزان می شود از الله مگر اَلّرَحْمٰنُ عَلَی الْعَرْشِ
c
اینست که همه چیز از وی فرو می آید یَتَنَزَّلُ اْلَامْرُ بَیْنهُنَّ
d
چون مزۀ هر کاری و هر دانشی و عجایبی که از طاقت من [زیاده] فرو آید از الله آن عشق و مستی من شود اکنون ای الله در هر کار بی نام تو و بی یاد تو نباشم در نان خوردن و در آب خوردن و در قرآن خواندن یعنی این همه شرابهاست که بر یاد تو می نوشم و بمشاهدۀ تو می نوشم و ترا می بینم که از همه ظاهر تر و پیدا تر تویی، الله اکبر یعنی الله از آن بزرگوار تر است که او پنهان شود [در میان مخلوقات و یا جهان پرده شود] او را تا کسی وی را بجایی بیند و بجایی نبیند چون نظرم بظاهر حواس خود افتاد همه تصرّف الله می دیدم همچون دریا که موج زند و حواس من متلاشی و پاره پاره شود بر آب روانِ تصرّف الله همچون صدف ریزها که بر آب روان باشد و اگر هوا و آسمان در خود نظر کنند همین ظهور تصرّف الله را ببینند پس الله چگونه پنهان شود (والله اعلم).
|
pp. 148 - 149
a
. سورۀ ١٢، آیۀ ١٠١.
١
. ظ : امل.
٢
. ص : گرفتن.
b
. قرآن کریم، سورۀ ١٢، آیۀ ١٠١.
c
. سورۀ ٢٠، آیۀ ٥.
d
. سورۀ ٦٥، آیۀ ١٢.
|
