اَلَمْ نَجْعَلِ الْارْضَ مِهٰاداً ^a اجزای زمین را بهمدگر پیوستیم و ترا بر وی نشاندیم چون پادشاهان بر کرسی و یا تن ترا فراهم آوردیم و روح ترا برو نشاندیم و تو از ما جدا نیستی درین تصرّفها و متّصل نیستی این ذکر نعمت از بهر آنست تا در الله نظر می کنی و درین نعمت نگاه می کنی و جمله اجزای تو ببزرگ داشت الله مستغرق است و بیهوش می بود اکنون آه می کن و با مریدان می گوی که خداوندا ما را از آه کردن گستاخانه و بی با کانه نگاه دار آه ترسِ جاه و خجلت مان ده و آهِ شوق الی لقائک و آه رجا الی نعمائک مان ده وْالْجِٰبالَ اَوْتٰاداً ^a کوهها را قوی ساختیم و میخ زمین کرده ایم نتوانیم که شما را شخصهای با قوّه و نیرو دهیم در بهشت با آنک اهل اسلام و اهل دهر متّفقند که کوه ذرّه ذرّه جمع شده است قوّه و استمساک کوههای عارضی اند که اندک اندک گرد می شوند که آب نزد ایشان کوه می گردد و کوه آب می گردد وَخَلَقْنٰاکُمْ اَزْواجاً ^a روی شهر جهانرا بشما آراسته گردانیده ایم جنس جنس چون عاشقان با معشوقان نشسته اید اِخْٰواناً عَلٰی سُوُرٍ ^a یا شما را جفت آرزوانها و شهوتها گردانیده ایم نتوانیم که بعالم غیب بریم وَ بَنَیْنَا فَوْ قَکُمْ سَبْعَاً شِٰداداً ^b درجات بهشتیان را دایم نتوانیم داشتن وَ جَعَلْنٰا سِٰراجاً وَهّاجاً ^c