سئوال کرد که ابراهیم ستاره را گفت هَذٰارَبِّی ^a گفتم که کسی گوید اینست متاع من بلحنِ گفتن سه معنی فهم آید یکی که دعوی کند که اینست متاع من و یکی دیگر بروجه سئوال باشد که این متاع من هست یانی و سیوم استبعاد بود که چنین چیزی متاع من بود یعنی البتّه نباشد و سئوال دیگر که گفت فَلَمَّارَأَی الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَذٰا رَبِّی هَذا اَکْبَرُ ^b گفتم نگفت که هَذٰا اِلهِی اَکْبَرُ اَوْ رَبِّیْ اَکْبَرُ از روی دیگر گفت یعنی عمل وی در گمراهی خلق بیشترست که آفتاب پرستان بیشترند یعنی این ستاره بزرگترست در اضلال چون در وقت وی ستاره پرست بودند باوّل وهلت الهام دادند برّد آن و بباید دانستن که اللّه قرآن را منزل گردانید در بیان طهارت محمّد رسول الله و انبیاء علیهم السّلام تا خلقان راه ایشان گیرند و بر پی ایشان روند، علاء سقّا می گفت که چونست که مرا خواب می برد بوقت تذکیر، گفتم چنانست که تو رنج و ماندگی یافته باشی چو در باغ تذکیر راحتی بیابی کوفتگی فرو آید و خوابت گیرد و دست و پای دراز اندازی هر ساعت بیدار می شوی و باد وزان شده و آب روان از کلمات نیکو می بینی بازت خوش می آید و خوابت می برد و آن مبتدی را که خواب نبرد از بهر آن بود که مزۀ آن در نیافته باشد چنانک استادرا در پیشه خواب نبرد و شاگردک لت می خورد و خوابش می برد چون مجاهده تمام کرد خوابش نبرد، گفتم که تو می اندیشی که چون بخواهم مردن چه کار کنم نظیر آن ماند