اِنْطَلِقُوا الیٰ ما کُنْتمْ بهِ تُکَذِّبُوْنَ ^a هیچکس معذور نیست در جهل بخالق خویش زیرا از برون از حال بحال می گرداند [وحال اندرون را می گرداند] می جنباند کسی را و می گوید مرا نمی جنبانند مکابره کرده باشد و می زنند مر کسی را و وی می گوید مرا نمی زنند جحودی آورده بود آخر این تشنگی و گرسنگی و درد و رنج هر یکی زخمی است و ضربیست ¹ و راحت و رفع گرسنگی و دارو دادن دردها انعامی است اکنون خالق را دانستن آن بود که او را دوست‌داری چو انعامش می بینی و بترسی چو قهرش می بینی و نشان محبّت و ترس آن بود که اندرون و بیرون تو حالت دیگر گیرد و جنبشی دیگر بود ترا که مباین حرکات اوّل باشد و ترس نیز آن بود که اندرون و بیرون تو حالت دیگر گیرد و لون دیگر شود هرگز هیچ محبّی دیدی که حالت بروی نگشته بود و هیچ ترسی دیدی که ظاهر و باطن وی تفاوت نکرده بود اکنون تفاوت حالت محبّت ² آنست که محمد رسول الله صلّی الله علیه و سلّم آورده است در قرآن و تفاوت حالت ترس را نیز همچنانک در رحم از حال بحال بگشتی [و رنگ برنگ بگشتی ³] آنگاه روح ترا ⁴ بتو تعلّق دادند بعد از مرگ نیز از حال بحال بگردی آنگاه همان روح را بتو تعلّق دهند تا تو در رحم باشی نعمت این عالم را چگونه اهل باشی و