(version 2β)

Ma'arif

p.272
فصل ۱۷۳

در هر حال که باشی هم از آن حال الله را یاد کن مثلا در طلب مزه و شهواتی بذکر الله در الله نظر می کن که چه خوشیها می توان نهادن در شهوت و مهربانی بی نهایت و اگر در حال قبض باشی بالله نظر کن که می شکنی کوهها و دیوارها را و چون بشکنی ای الله ازین دیوار قبض مرا تا چها بیرون آری از زندگیها، نظر کردم، هیچ زندگی از شهوت و مزۀ عشق قویتر نیافتم، خوف جلال و خوف عبودیّت و تعظیم الله همه از بهر مزه شهوت رسانیدن الله است و شیرینی فرزندان هم از حساب مودّت و شهوتست و جُلّاب و پیرایها همه تبع شهوات و عشقست اکنون هیچ اثری الله را قویتر از عشق نه آمد و عجبتر از وی و زندگی قویتر از وی نی پس الله را از بهر این یاد می کن. موسیقی و ترانه الله بیرون آوردنست 1 از آنک او بنابر طبع آدمیست و موزونی

p.273
طبع و مناسبت ویست و طبع آدمیرا جز الله هست نکرده است و هیچ حکیمکی طبع آدمی هست نکرده است وَ لَقَدْ آتیْنَا دَاوُدَ مِنَّا فَضْلًا یَا جِبَالُ اوِّبِی مَعَهُ a بی مخارج مزمار حلق ویرا نغز کرده بودیم و عشق باطن وی تیز کرده روحی دروی بدید آمد که کوه بدو زنده شد و از راحتْ قَوْل با وی آغاز کرد کوه براحت مشغول شد او را کوهی و سنگی ننمود و ندانست که صورت وی چیست از آنک هر که از صورت خود با خبر شد از بی راحتی شد هر که براحت خود مشغول باشد از سر و پای خود خبر دارد 2 چون سنگ را راحت می تواند بودن خاک و هوا و ذرّه را چرا راحت نتوان بودن و خبر چرا نتواند بودن مثل شده است که راحتها بخاکش برسان آخر در بی خبری سنگ لایقتر بود از هوا و گرد تا این سوفسطائیّه چگونه مرده‌اند که اثر اشکال ایشان بما میرسد ما از این زندکی که بوی در روح و راحتیم چگونه مرده و بی راحت می شویم اَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِيْ تُوْرُوْنَ b آتش شهوترا از دورگ منفعت می گیر ولیکن در اندرون مرو چون صحبت ترک همچنانک از شجر اخضر آتش بدید آورد درمنیء‌تر تو آتش بدید آورد در سوختۀ رحم افتاد زود در گرفت هر زنی سوختۀ عشق تو نباشد زود در نگیرد دوستی و سوختگی از آن ساختگی باشد. قَالَ عَلِیْه السَّلامُ تَزَوَّجُوا الْوَدُوْدَ الْوَلُوْدَ (والله اعلم).

pp. 272 - 273
۱ _ ظ: آورده است. a . قرآن کریم، سورۀ ۳۴، آیۀ ۱۰. ۲ _ ظ: ندارد. b . قرآن کریم، سورۀ ۵۶، آیۀ ۷۱.